Vorige week was ik jarig. Weer een prachtig levensjaar letterlijk en figuurlijk voorbij gevlogen. Een jaar waarin ik nieuwe bestemmingen ontdekte. Van sommige vaak droomde. Over steden waar je ooit geweest moet zijn. Één keer in je leven. Minstens. Steden waarvan je spontaan gaat dansen. Met je heupen schudt. Een lach van op je gezicht krijgt. Je schouders rolt. Alleen al bij het uitspreken ervan iets magisch met je gebeurt. Waar je liedjes over hoort. Ben verliefd geworden op de stad van Ipanema en Copacabana. Van de Samba en de Bossa: Rio de Janeiro.
De eerste ontmoeting
Een ontmoeting met een nieuwe stad is altijd spannend. Wat moet je zien? Wat ga je doen? En bovenal maakt het je droombeeld over deze stad waar. Kloppen al die heerlijke liedjes wel? En is dat beeld op de Corcovado echt zo indrukwekkend? 48 uur stop. Voldoende tijd om een indruk te krijgen. Als je onbekend bent is een reisgids, letterlijk of figuurlijk een must. Ik ging samen met collega’s mee op tour met een Nederlandstalige Braziliaanse woonachtig in Rio. Kriebels in mijn buik. Het weer was prima, “enig” wolkje aan de lucht. Planning eerste stop het Christusbeeld. Eén van de 7 modern wonders of the world. Wat de Eiffeltoren is voor Parijs, is de Cristo Redentor voor Rio. Daar wil je mee op de foto. Ik ook. Maar mijn geduld werd op de proef gesteld. De wolken speelden parten. Het beeld was volledig onzichtbaar. De tour werd aangepast. Mijn hoop bleef.
Kleurrijke trappen.
Door naar Lapa. Met de kleurrijke trappen van Selarón. De vrolijkheid waarmee alle tegeltjes over de hele wereld samenkomen in één stukje Rio vond ik bijzonder. Via Lapa door naar Santa Teresa. Deze buurt noemt men ook wel het Montmartre van Rio de Janeiro. Muurschilderingen, kleine straatjes, kunstenaars. En wauw, Cristo Redentor was hier in volle glorie te zien. Mijn geduld werd beloond. Op naar Corcovado. Op naar mijn fotomoment!
Check!
Als ik de trappen beklim, het beeld mijn enige uitzicht is, krijg ik kippenvel. A real been there done that moment! Het uitzicht is adembenemend. Copacabana, Ipanema en Suikerbrood in één oogopslag. Ik doe spontaan een dansje. Mensen lachen. Ik lach terug. Hier wil je langer zijn. Meer dansjes doen. Zonnebaden op de hemelse stranden.
Inmiddels ben ik al twee keer terug geweest. Elke keer blijft het “thuiskomen” ik kan er uren over schrijven maar je eerste ontmoeting blijft vaak de meest bijzondere. Love at first sight!
Lees hier de engelse versie van DareSheGoes Rio. Love at first sight voor KLM Blog:
https://blog.klm.com/dareshegoes-rio-love-at-first-sight/7275/
